Κυριακή κι όλα μπερδεμένα. Το σίγουρο ήταν Biker’s Sunday cruisin’ με προορισμό το Φλοίσβο για καφέ. Κίνηση καθόλου και χαλάρωση δίπλα στη θάλασσα. Κάπου τα μεσάνυχτα μπύρα στο Κουκάκι. Λίγες ώρες μετά στα γκαζόν της ΕΡΤ επιστρέφοντας με το πρώτο φως. Έτσι θα τσουλήσει το καλοκαίρι σ’ αυτή τη πόλη…
Και πήγα δυό-τρεις φορές στην ΕΡΤ. Γιατί διάβολε, δεν είναι πως βλέπω πολύ τηλεόραση αλλά έχω βαρεθεί όλα όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια. Έχω κουραστεί με την ανασφάλεια και αυτό το καλοκαίρι ξανά εντός των τειχών. Και δεν μου περισσεύουν τα καλοκαίρια από τα μπατζάκια, ξέρεις.
Τέλος πάντων, την πρώτη φορά που ανέβηκα ΕΡΤ, στο γυρισμό πέφτω πάνω στο freeday. Εντάξει, δεν είμαι κι από τους πολύ ενθουσιώδεις του είδους αλλά το περίμενα λίγο καλύτερο. Δε βαριέσαι, σκέφτηκα κι αποφάσισα να το προσπεράσω αγνοώντας τις φωνές που άκουγα πίσω μου “δεν περνάμε μπροστά… ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ!!!”
Αυτό το καιρό χάνομαι λίγο μιας και φτιάχνω κι ένα site πονηρό κι είμαι στα τελειώματα αλλά μετά θ’ ασχοληθώ με την αχίλλειο πτέρνα της νύχτας… το ΦΩΣ! Αφού οι μέρες μου κυλάνε πίσσα είπα να κάνω τουλάχιστον τις νύχτες μου πιο φωτεινές (όταν βέβαια χρειάζεται)…
Και μιας κι ο χλApache φεύγει διακοπές αλλά κι εγώ είχα μια μετακόμιση είπαμε να κάνουμε ένα χαλαρό cruising μέχρι την παραλία για καφέ νωρίς μπας κι απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα. Κατόπιν το πήραμε απόφαση να πάμε για μπύρες στην πλάκα.
Στο δρόμο χαλαρή βόλτα και πειραματισμός με iso 400 για να βρω καλύτερη πόζα για φωτό on the road at night. Φτάνοντας Πλάκα η κίνηση σε λογικά επίπεδα και οι μπύρες άρχισαν να φτάνουν. Παραδόξως αυξήθηκαν τα περευρεθέντα ποδήλατα αυξήθηκαν κατά 100% ενώ την ίδια ώρα αγγίξαμε το μαγικό νούμερο 45 στις μπύρες.
Πάλι το παρακάναμε αλλά λόγω καλοκαιριού συγχωρούμε ο ένας τον άλλον διαδοχικά κι έτσι επιστρέψαμε στη βάση μας μετανοημένοι και αναγεννημένοι για το υπόλοιπο του θέρους. Till next time…
Χάρτης Διαδρομής…
Η ιδέα ξεκίνησε από ένα σύντροχο: «ρε σεις, τι θα λέγατε να βουτήξουμε εκείνο το ροζ μονοτάχυτο ESKA της, να βάλουμε 3 ταχύτητες, να το λαδώσουμε, να ρυθμίσουμε τα φρένα και να το γυαλίσουμε? Αφού παιδεύεται στις ανηφόρες αλλά γουστάρει να ποδηλατεί, μπορούμε αν μαζευτούμε να το κάνουμε και να της κάνουμε εκπληξη!»
Έτσι λοιπόν, οι «Φίλοι Κλασσικού Ποδηλάτου» μαζί με κανα δυό ακόμα της «προσκόλλησης» που γουστάρουμε τα τζέρτζελα και τις περίεργες φάσεις (όπως εγώ κι ο tKant), μαζευτήκαμε σ’ έναν υπέροχο κήπο όπου απολαύσαμε τη μπύρα μας, όσο οι «κλασσικοί» που μαστόρευαν το ροζ ESKA μυστικά, το οποίο είχαν φροντίσει να «απαγάγουν» με την δικαιολογία μιας μικρορύθμισης.
Κι έτσι, την Τρίτη το βράδυ, μαζευτήκαμε κάνοντας τα αποκαλυπτήρια στην κάτοχό του που δυσκολευόταν να πιστέψει πως εκείνος ο νέος Sturmey Archer λεβιές δεν ήταν fake. Φυσικά τα kudos ανήκουν περισσότερο σε εκείνους που βάλανε τις γνώσεις και την εργασία, παρά σε κάτι χαμένα κορμιά σα κι εμένα που τους μπέρδευαν και τους ρωτούσαν συνέχεια! Ελπίζω όμως η βιβλιοφάγα κάτοχος να το χαρεί και να το μάθει γρήγορα αλλά και να δοθεί η ευκαιρία για ακόμα περισσότερες ποδηλατομαζώξεις.
Αυτή τη φορά είχαμε τη φαεινή ιδέα να περάσουμε από Ελληνικό. Όλα καλά θα ήταν αν περνάγαμε από Ελληνικό. Αντ’ αυτού περάσαμε ξυστά από Ελληνικό αλλά κάθετα σε οτιδήποτε ανηφορικό μπορούσαμε να βρούμε μόνο και μόνο για να ανακαλύψουμε ένα πάρκο όπου θα βλέπαμε το Σαρωνικό και από το οποίο δε μπορούσαμε να κατέβουμε γιατί είχε ένα γιγαντιαίο σκυλί που άρχισε να γκαρίζει μόλις μας είδε. Όμως ομολογώ πως η διαδρομή ήταν ενδιαφέρουσα.
Βέβαια βράδιασε οπότε η στάση στην παραλία λίαν σύντομη, η διαδρομή φουλ στη ζέστη, η ανάγκη για μια κρύα μπύρα έντονη και το “παγκάκι” γεμάτο μιας κι ήταν η τελευταία του μέρα. Κι εμείς “βουρ” στο συγγρού-όμενο για να αναπληρώσουμε καμιά θερμίδα πριν πέσουμε νωρίς νωρίς –όπως πάντα– για νάνι.
Η Molly ήταν –πάλι– το μόνο μη-κατσίκι της παρέας, η πινελιά που κάνει την τεχνική… τέχνη! Ως εκ τούτου και σαν αστικό αλητάκι ξεχωρίζει ανάμεσα στα αμορτισέρ και τα δισκόφρενα. Biker’s Sunday goes on…
Περισσότερες φωτο έχει ο χλApacheος…
Χάρτης Διαδρομής…
Scrabler 